လြဲေနဦးမည့္..ဆံုမွတ္တစံု

လြဲေနဦးမည့္ဆံုမွတ္…တစံု…

မာနတရားတခုနဲ႔ ငါတို႔ဇာတ္လမ္းရဲ့အဆုံးသတ္ကိုမင္းေရးဖို႔ၾကိဳးစားေနတာလား…

ငါ႔ထက္ပိုအရြဲ႕တိုက္တတ္တဲ႔မင္းရဲ့စိတ္ကို ငါမုန္းလိုက္တာ

သံသယကိုေရွ႕တန္းတင္..ငါ႔ရင္ကိုမင္းမျမင္မွေတာ႔ ငါဘာေမွ်ာ္လင္႔လို႔ရဦးွမွာလဲ။

မခ်စ္ဘူးလို႔အၾကိမ္ၾကိမ္အားတင္း ငါလစ္လ်ဴရွဳတတ္ခ်င္လိုက္တာ

ခက္တာက စြဲလန္းတတ္လြန္းတဲ႔ငါ႔ရဲ့အက်င္႔ဆိုးဘဲ

ရက္စက္တတ္သူမွန္းနားလည္ရဲ့သားနဲ႔ငါ အမွတ္မရွိစြာဘဲ နင္႔ေရွ႕ဒူးေထာက္မိပါရဲ့။

လစ္လ်ဴရွဳေက်ာခိုင္းရင္း နင္ခ်ေကၽြးတာဥေပကၡာတရားေတြပါလား။

ခ်စ္တယ္လို႔ တၾကိမ္တခါမွမေျဖဖူးလို႔ ငါ႔အခ်စ္ကိုနင္မျမင္နိုင္ဘူးလား။

ငါ႔ရင္ထဲမွာ နင္မေမးလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါငါေျဖဖူးတယ္။

နင္႔ရဲ့….ခ်စ္တယ္…ဆိုတဲ႔ စကားတခြန္းအတြက္ ငါလဲအသက္ေပးရဲပါတယ္။

တန္ျပန္အရြဲ႔႕တိုက္မႈေတြနဲ႔ ငါ ေသြးရူးေသြးတန္းေလွ်ာက္လုပ္မိေနေပမဲ႔ ငါရွဳံးေနတာငါ၀န္ခံမိပါရဲ့…

ခက္တာက ငါ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ေပးဆပ္ေပးဆပ္ နင္ျမင္ႏိုင္မွာမွမဟုတ္တာ…။

သဒၵါလြန္ခဲ႔တဲ႔ အမွားတခုေၾကာင္႔ နင္႔အတြက္မတရားဘူးလို႔ခံစားရတိုင္း နင႔္ေဘးနားက ငါထြက္သြားခ်င္တယ္။

မလြမ္းဘူးလို႔ငါက်ိတ္မွိတ္ေနတိုင္း ထထနာတတ္တဲ႔ဒီႏွလံုးသားေၾကာင္႔ ငါ႔ရင္ထဲမွာ နင္ေနရာယူမိေနျပီဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။

နင္ဖုန္းဆက္ႏႈိးတတ္တဲ႔ အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း ေယာင္ေယာင္ျပီးဖုန္းကိုၾကည့္မိတတ္တာလဲ နင္သိမွာမဟုတ္ဘူး။

နင္နဲ႔႔ ငါ႔ရဲ့အမွတ္တရေတြ ငါထုတ္ထုတ္လြမ္းေနတာ သက္ဆိုင္သူနင္ကေတာ႔ သိမွာမဟုတ္ပါဘူးေလ။

သိလဲအသိအမွတ္ျပဳမွာမွမဟုတ္တာ။

နင္နဲ႔ငါက မဆံုႏိုင္ေတာ႔မဲ႔ မ်ဥ္းျပိဳင္ေတြဘဲေလ။

ထာ၀ရ တေယာက္ကိုတေယာက္အရြဲ႔တိုက္ရင္း…..မာနေတြကိုးကြယ္ရင္း နင္လဲနင္႔ရဲ႕သက္ဆိုင္သူရင္ခြင္မွာ။

ခုေတာ႔ ငါလဲ နင္ေပးခဲ႔တဲ႔ သီခ်င္းလို ငါ..ငိုေနတယ္ အခု….ငါသိပ္လြမ္းလို႔…ေပါ႔ဟာ….

………………………………..လိပ္ျပာ(13.5.11)(6း36PM)